Metody PST nie należy utożsamiać z innymi stosowanymi współcześnie metodami leczenia polem magnetycznym!
Jedyną ich wspólną cechą jest wykorzystywanie pola elektromagnetycznego, a zwłaszcza jego znamiennej zdolności przenikania w całości przez ciało człowieka (przez wszystkie jego struktury) jako nośnika emitowanego sygnału, przy czym sygnały te są zasadniczo różne.
W przypadku PST sygnałem tym jest impuls prądu stałego, emitowany ze zmienną częstotliwością oraz intensywnością. Tak więc sygnały te charakteryzuje niska częstotliwość oraz nieduże natężenie energii.
Główne różnice pomiędzy PST a tradycyjnymi terapiami wykorzystującymi pole magnetyczne (cewka Krausa-Lechnera czy PEMF – Pulsujące Pola Elektromagnetyczne) są wyraźnie widoczne na ilustracjach zamieszczonych poniżej:
1. Cewka indukcyjna Krausa – Lechnera
Wskazana cewka indukcyjna pracuje przy pomocy pola magnetycznego opartego o prąd zmienny, przez co powstaje sinusoidalny kształt fali. Sygnał ten nie odpowiada temu, co fizjologiczne, ponieważ czynności elektryczne w żywych organizmach zachodzą według procesów zorientowanych na prąd stały.
Rys. 1. System cewki indukcyjnej Krausa-Lechnera z polem magnetycznym opartym o prąd zmienny
Terapia polem magnetycznym, sinusoidalny kształt fali prądu zmiennego
2. PEMF – Pulsujące Pola Elektromagnetyczne
Technologia PEMF, pracując przy pomocy pulsujących pól elektromagnetycznych, wykorzystuje stale powtarzany sygnał oparty o prąd stały. Sygnał ten jest przenoszony ze specyficzną intensywnością i z określoną częstotliwością oraz pozostaje stały podczas całego leczenia.
Terapia Sygnałem Pulsacyjnym (PST) to logiczny rozwój technologii PEMF. Praca i badania nad PEMF, w tym badania in vitro na hodowlach komórek, były istotną podstawą do stworzenia przez dr Richarda Markolla technologii PST.
Rys. 2. Urządzenia PEMF wykorzystujące pulsujące pole magnetyczne
Prostokątne impulsy PEMF oparte o prąd stały
3. PST – Terapia Sygnałem Pulsacyjnym
PST wytwarza, w charakterze stymulatora, odwrotnie niż PEMF, zmienny prostokątny sygnał pola magnetycznego, który w czasie terapii jest przekazywany naprzemiennie. Intensywność tych prostokątnych impulsów plasuje się w zakresie między 0,5 i 1,5 miliTesla, natomiast częstotliwość impulsów znajduje się w zakresie 10 i 20 Hz. Tak więc sygnały charakteryzuje niska częstotliwość oraz nieduże natężenie energii.
Rys. 3. PST charakteryzuje się emisją szczególnych sygnałów
Prostokątne impulsy PST zmiennych jednokierunkowych biologicznych sygnałów